De Treckpoel is een nieuwe prijs, in het leven geroepen door het LGOG om publieksboeken over grote en kleine Limburgse geschiedenis onder de aandacht van een breder publiek te brengen. De prijs is vernoemd naar één van de oudste kroniekschrijvers van de Limburgse geschiedenis: de uit Beek afkomstige Petrus Treckpoel. Hij leefde in de tweede helft van de vijftiende eeuw en schreef onder meer een kroniek over de geschiedenis van de Landen van Overmaze (op de oostoever van de Maas) en het Land van Loon (op de westoever van de Maas).
Geschiedenis levend
“Ik las in de media dat wie de naam van beeldhouwer Charles Vos noemt, er zeker van kan zijn dat niet veel later die van Isabelle Paulussen zal volgen. Deze prijs is een mooi eerbetoon aan het grootse werk dat uw zus ons heeft nagelaten”, aldus gedeputeerde Jasper Kuntzelaers bij de uitreiking van De Treckpoel-prijs. “De Provincie Limburg zet met haar beleid op het gebied van cultuur en erfgoed in op het toegankelijk maken van het Limburgse verleden voor een zo breed mogelijk publiek. Verhalen helpen daarbij. Ze verbinden ons en maken de geschiedenis levend. Dankzij boeken zoals die van uw zus kunnen wij ons verleden doorgeven aan een heel nieuwe generatie.”
Juryrapport
Het boek over de bekende Maastrichtse beeldhouwer werd door de jury gekozen uit een shortlist van vijf fictie- en non-fictieboeken over de geschiedenis van Limburg. Het juryrapport luidt als volgt: Met Charles Vos, beeldhouwer, 1888-1954 heeft Isabelle Paulussen een rijk geïllustreerd en prachtig uitgegeven biografie geschreven over een voor de Limburgse kunstgeschiedenis belangrijk en prominent figuur. Het boek besteedt niet alleen aandacht aan de internationale Europese én de specifiek Nederlandse ontwikkelingen in de beeldhouwkunst in de eerste helft van de 20e eeuw, maar geeft ook een brede inkijk in het vakonderwijs vanaf de tweede helft van de negentiende eeuw tot 1970, met bijzondere aandacht voor de ontwikkelingen in de religieuze kunst van Nederland. Bovendien is het lezenswaardig vanwege de oeuvrebeschrijving van Charles Vos aan de hand van significante voorbeelden van zowel zijn religieus beeldhouwwerk als zijn profane sculpturen. Bijzonder ten slotte is de integrale opname van een in 2022 in het archief van de Stichting Historische Reeks Maastricht aangetroffen ongedateerd typoscript van een biografische schets van Charles Vos van de hand van een tot nu toe anoniem gebleven auteur.
Waardevolle bijdrage
Paul Paulussen, de broer van auteur Isabelle Paulussen, heeft namens zijn overleden zus de prijs in ontvangst genomen. In zijn dankwoord zei hij het volgende: “Isabelle heeft intensief studie gemaakt van de persoon en het werk van Charles Vos. Zij heeft uitvoerig beeldmateriaal verzameld en schreef de kernteksten in het boek. Om deze redenen is zij als het ware de personificatie van het boek geworden.”
“Als ik mij verplaats in wat Isabelle bij deze gelegenheid zou hebben gezegd, dan zouden dat voor alles woorden van waardering zijn, omdat haar boek is beoordeeld als een waardevolle bijdrage aan de geschiedschrijving over een Limburgs onderwerp en woorden van dank aan allen die haar bij de totstandkoming van het boek op velerlei wijze hebben geholpen en ondersteund en aan het boek mede inhoud en vorm hebben gegeven.”
Postume hommage
Jac van den Boogard, bestuurslid van de Stichting Historische Reeks Maastricht dat het boek uitgaf, zei in zijn dankwoord: “De toekenning van deze eervolle prijs aan het boek ‘Charles Vos, beeldhouwer 1888-1954’ is voor alles een postume hommage aan Isabelle Paulussens levenswerk en haar nimmer aflatende ijver om deze Maastrichtse kunstenaar een passend plekje te verschaffen in het pantheon van Limburgse kunstenaars.”
“Het bestuur van de Stichting Historische Reeks is dankbaar voor en uitermate verguld met de toekenning van de Treckpoelprijs aan het boek van Isabelle en beschouwt deze postume bekroning van haar levenswerk evenzeer als een kroon op ons langjarige – al meer dan vier decennia – streven om middels onze publicaties diverse aspecten van de Maastrichtse en Limburgse geschiedenis te ontsluieren.”
